برگزاری جلسه دفاع از رساله خانم ویدا قطبی-گروه اصلاح نباتات

خلاصه خبر: مطالعه ژنتیکی و هتروزیس در تعدادی جمعیت یونجه (Medicago sativa L.) با استفاده از طرح تلاقی دی آلل

گروه: اصلاح نباتات

جلسه دفاع از رساله :ویدا قطبی                                                                                         

عنوان رساله:مطالعه ژنتیکی و هتروزیس در تعدادی جمعیت یونجه (Medicago sativaL.)با استفاده از طرح تلاقی دی آلل

ارائه کننده:ویدا قطبی

استاد راهنما :  آقای دکتر حمید دهقانی

استاد راهنمای دوم: آقای دکتر رجب چوکان

 استاد مشاور اول : آقای دکتر احمد معینی

استاد ناظر داخلی:آقای دکتر قاسم کریم زاده

استاد ناظر داخلی:آقای دکتر محمد صادق ثابت

استاد ناظر خارجی : آقای دکتر حسین میرزایی ندوشن

استاد ناظر خارجی:آقایدکتر دکتر بهرام علیزاده 

نماینده تحصیلات تکمیلی: آقایدکتر محمد صادق ثابت

مکان : آمفی تئاتر شماره 2

تاریخ: 95/09/06

ساعت: 00:10

چکیده:

یونجه (Medicago sativaL.) از مهمترین گیاهان علوفه‌ای در جهان و همچنین در ایران است. هدف از این مطالعه تعیین تركيب‌پذيري عمومی و خصوصی و هتروزيس برای عملکرد ماده خشک علوفه، ارزش غذایی علوفه و صفات مهم زراعی با استفاده از طرح تلاقی دی‌آلل یک طرفه، هشت لاین اینبرد نسبی یونجه (S2) برای تولید هیبریدهای ساده است. برای تولید هیبرید‌F1، خانواده‌های S2ی منشأ گرفته از اکوتیپ‌ها و ارقام ایرانی و خارجی در گلخانه و با دست بدون اخته کردن تلاقی داده و استفاده شدند. آزمایشات مزرعه‌ای در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار، شامل هشت والد و 28 هیبرید دی‌آلل (F1) در کرج و اراک در سال 1392 انجام شد. صفات عملکرد ماده خشک، ارتفاع گیاه، سرعت رشد مجدد و تعداد ساقه در بوته، همچنین صفات کیفت علوفه برای دو سال 1393-1394 در دو منطقه کرج و اراک اندازه‌گیری شدند. نتایج تجزیه و تحلیل دی‌آلل تفاوت معنی‌داری برای ترکیب‌پذیری عمومی و خصوصی و برهم‌کنش آن‌ها با محیط نشان داد. صفات بررسی شده توسط عمل ژن‌های افزایشی از طریق افزایش تجمعی فراوانی آلل‌های مطلوب در نتیجه اثرات GCAمعنی‌دار و اثرات غیرافزایشی ژن‌ها از طریق برهم‌کنش‌های ژن‌های مکمل ناشی از اثرات معنی‌دار SCAکنترل می‌شوند. تفاوت معنی‌دار مثبت برای ترکیب‌پذیری خصوصی، درصد هتروزیس میانگین والدین و هتروزیس والد برتر در هیبریدهای بهدست آمده از اینبرد لاینهای نسبی منشأ گرفته از مناطق جغرافیایی متفاوت در دو سال و دو مکان بررسی شده مشاهده شد. نتایج این مطالعه، امکان بهره‌گیری از هتروزیس و بهبود صفات عملکرد و کیفیت، از طریق تلاقی اینبردهای نسبی انتخاب شده از اکوتیپ‌های ایرانی برای تولید واریته‌های آزاد نشان میدهد.

 

واژه‏های کلیدی:تلاقی دی‌آلل، عملکرد، کیفیت علوفه، ترکیب‌پذیری عمومی و خصوصی، هتروزیس و یونجه


1 آذر 1395 / تعداد نمایش : 3840